Şiir

5.KITA: Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın; Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın. Doğacaktır sana va’dettiği günler Hakk’ın… Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.  Bu kıtada şair, Mehmetçiğe, Türk askerine hitap etmektedir. Bu kıtada düşman ağır bir şekilde itham ediliyor, düşman “alçak” olarak nitelendiriliyor. Çünkü düşman vatanımıza haksız bir şekilde saldırmaktadır. Bu zulümdür. İslamiyet’e göre hiçbir zulüm ebedi ...

4.KITA: Garb’ın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar; Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var. Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar, ”Medeniyet!” dediğin tek dişi kalmış canavar? Batının ufuklarını saran çelik zırhlı duvar. Batının üstün teknolojisidir ki en somut hali silah teknolojisindeki üstünlüğüdür. Çelik zırhların ufukları sarması düşmanın silahlı kuvvetlerinin her yeri sarmış olmasıdır. Burada düşmanın silah üstünlüğü sezdirilir. Bu ...

3.KITA: Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım. Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım! Kükremiş sel gibiyim: Bendimi çiğner, aşarım; Yırtarım dağları, enginlere sığmam taşarım. Bu dörtlük “ben” diye başlıyor; fakat burada şair kendisini değil, Türk milletini kastetmektedir. Türk milletinin hürriyet aşkı bu kıtanın can alıcı noktasıdır. Türk milleti başlangıcı bilinmeyen zamanlardan beri hür yaşamaya alışıktır ve başkalarının bunun aksini ...

2.KITA:  Çatma, kurban olayım, çehrene ey nazlı hilal! Kahraman ırkıma bir gül… Ne bu şiddet, bu celal? Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal; Hakkıdır, Hakk’a tapan, milletimin istiklal. Bu dörtlükte bayrağa sesleniş vardır. Şair “nazlı hilal” diyerek divan şiiri terimlerini hatırlatıyor: divan şiirinde “hilal” sevgilinin kaşları için kullanılır. Burada da bayrak nazlı bir güzele benzetilmiştir. Ayrıca şair “hilal” sözüyle mecaz-ı ...

1.KITA: Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak; Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak; O benimdir, o benim milletimindir ancak.          Ordumuza hediye edilen bu abide şiirin ilk kelimesinin “Korkma” olması Mehmet Akif’i çekemeyenler tarafından eleştirilmiştir. Buradaki “Korkmak” fiili “Kaygı duymak, endişe etmek” manasındadır. Burada “Sönmez” kelimesi mecazi anlamıyla kullanılmıştır. ‘Bayrağın ...

Sis Sarmış ufuklarını senin gene inatçı bir duman, beyaz bir karanlık ki, gittikçe artan ağırlığının altında her şey silinmiş gibi, bütün tablolar tozlu bir yoğunlukla örtülü; tozlu ve heybetli bir yoğunluk ki, bakanlar onun derinliğine iyice sokulamaz, korkar! Ama bu derin karanlık örtü sana çok lâyık; lâyık bu örtünüş sana, ey zulümlér sâhası! Ey zulümler sâhası… Evet, ey parlak alan, ...