Halk Edebiyatı Şairleri

“Halk Edebiyatı Şairleri” konusu özellikle AYT Edebiyat testine hazırlık yapan öğrenciler için önemli bir başlık olmakla birlikte temelini İslamiyet öncesi döneme kadar götürebildiğimiz halk edebiyatının kavranabilmesi içinde kilit konulardan birisidir. Geçmişe baktığımızda binlerce yıllık bir serüveni olan halk edebiyatı, kendi içerisinde de farklı geleneklere sahip olduğundan halk şairlerini de iki ayrı başlıkta ele alacağız.

HALK EDEBİYATI ŞAİRLERİ

Uzun bir geçmişi olan ve yüzlerce sanatçıdan oluşan halk şairleri öncelikle kendi içlerinde yetişme tarzları, meslekleri, eğitimleri vb. ölçütler çerçevesinde gruplandırılmaktadır.

1. Gezgin (Göçebe) Şairler: Sabit bir yerleri olmayıp gezen şairlerdir. Divan edebiyatından etkilenmeyip sade bir dil ve hece ölçüsüyle şiir söylemişlerdir.

2. Asker (Yeniçeri) Şairler: Bir meslek olarak asker olan şairlerdir. Katıldıkları seferlerle ilgili gözlemlerini şiir şeklinde ifade etmişler ve geleneksel halk şiirinin etkisinde kalmışlardır.

3. Köylü Şairler: Hayatları yaşadıkları köy ya da kasabada geçmiş şairler olarak halk şiiri geleneğine bağlı kalmışlar, divan edebiyatından etkilenmemişlerdir.

4. Kentli Şairler: Kentte yaşamış ve eğitim almış şairlerdir. Divan edebiyatının etkisinde kalmışlar ve aruzla da şiirler söylemişlerdir. Şiirlerinde Arapça ve Farsça kelimeleri de kullanmışlardır. Eğitim almış, okuma yazma öğrenip şiirlerini defterlere yazmış şairlere aynı zamanda “Kalem Şairi” de denir.

5. Tasavvuf (Tekke) Şairleri: Tekkelerde yetişen şairlerin oluşturduğu bu gruptaki şairlerin tasavvufa yönelmişlerdir ve divan edebiyatından az da olsa etkilenmişlerdir. Şiir dilleri diğer şairlere göre daha ağır olup aruz ölçüsünü de kullanmışlardır.

A) Aşık Tarzı Halk Edebiyatı Şairleri

16. Yüzyıl: Köroğlu, Kul Mehmet, Öksüz Dede

17. Yüzyıl:  Karacaoğlan, Kayıkçı Kul Mustafa, Aşık Ömer, Katibi, Kuloğlu

18. Yüzyıl: Gevheri, Levni

19. Yüzyıl: Dadaloğlu, Dertli, Erzurumlu Emrah, Bayburtlu Zihni, Everekli Seyrani, Ruhsati, Aşık Şenlik, Kağızmanlı Hıfzi, Bayburtlu Celali, Sümmani

20. Yüzyıl: Aşık Veysel, Aşık Mahzuni Şerif, Murat Çobanoğlu, Şeref Taşlıova, Aşık Reyhani, Abdurrahim Karakoç

KÖROĞLU

16.yüzyıl şairlerinden olan Köroğlu, Yeniçeri şairidir.

Osmanlı-İran savaşlarına katılmıştır.

Divan şiirinden, tasavvuftan ve aruz ölçüsünden etkilenmemiştir.

Şiirlerinde sadece hece ölçüsünü kullanmıştır.

Koçaklama nazım türünün önemli bir şairidir.

Yiğitçe ve coşkulu bir tarzda şiirler yazmıştır.

Bolu Beyi’ne babasının intikamı için başkaldıran Köroğlu halk hikayesindeki kişiyle özdeşleştirilmiştir.

ÖKSÜZ DEDE

16.yüzyıl Yeniçeri şairlerindendir.

Daha çok kahramanlık temalı şiirler söylemiştir.

Dili sadedir.

Şiirlerinden İran seferine katıldığını anlıyoruz.

KARACAOĞLAN

17. yüzyılda yaşamıştır.

Halk edebiyatının en meşhur şairlerindendir.

Güney Anadolu’da Toroslarda yetişmiş gezgin bir şairdir.

Şiirlerinden anlaşıldığı üzere göçebe bir şair olarak birçok bölgeyi gezmiştir.

Divan şiirinden ve tasavvuftan hiç etkilenmemiştir.

Geleneksel halk şiiri özellikleri dışına çıkmamış, tüm şiirlerinde hece ölçüsünü kullanmıştır.

Oldukça sade ve temiz bir dile sahiptir.

Şiirlerinde bolca yöresel sözcüklere yer vermiş fakat Arapça ve Farsça kelimeleri çok az kullanmıştır.

Özellikle koşma ve semai türünün en ünlü şairlerindendir.

Şiirlerinde aşk, tabiat, ayrılık ve ölüm konularını işlemiştir.

Şiirlerinde gerçekçi bir benzetmeyle doğaya önemli bir yer ayırmıştır.

Lirik bir söyleyişe sahip olan Karacaoğlan, özellikle güzelleme şairi olarak bilinir.

AŞIK ÖMER

17.yüzyıl sanatçılarından olan Aşık Ömer medrese eğitimi almış bir şairdir.

Şiirlerinde hem hece hem de aruz ölçüsünü kullanmıştır.

Aşık edebiyatının en çok şiir yazan temsilcisidir. (1000’den fazla şiiri vardır.)

Divan edebiyatının nazım şekillerinde (gazel, kaside, naat vb.) şiirler yazmıştır.

Halk edebiyatında koşma, semai, varsağı gibi türlerde tanınmıştır.

Ağır bir dille şiir yazmasıyla bir ilk olmuş ve kendisinden sonraki şairleri bu anlamda etkilemiştir.

KAYIKÇI KUL MUSTAFA

17.yüzyılda yaşayan sanatçı Yeniçeri şairidir.

Deniz seferlerinde görev alan denizci bir asker olduğundan “Kayıkçı” lakabının verildiği rivayet edilir.

Şiirlerinde tarihi olayları işlediğinden birçok şiiri tarihi belge kıvamındadır.

En meşhur eseri Bağdat seferi sırasında yazdığı “Genç Osman Destanı” adlı şiiridir.

Koçaklama nazım türünde başarılı şiirler yazmıştır.

Divan şiirinden etkilenmemiş ve halk şiiri geleneğine bağlı kalmıştır.

Sade bir dille şiirlerini yazmış ve hece ölçüsünü kullanmıştır.

Bektaşiliği benimsedikten sonra nefes örnekleri de vermiştir.

KÂTİBÎ

17.yüzyılda yaşayan Kâtibî, Yeniçeri şairidir.

Divan edebiyatından etkilenmiştir.

Hece ve aruz ölçüsüyle şiirler yazmıştır.

Halk ve divan şiiri nazım biçimlerini kullanmıştır.

Aşk, özlem ve yiğitlik konularında şiirler yazmıştır.

ERCİŞLİ EMRAH

17.yüzyıl şairidir.

Hayatı hakkında fazla bilgi sahibi değiliz.

Van’ın Erciş ilçesinde doğduğundan “Ercişli Emrah” ismiyle anılmıştır.

Emrah ile Selvihan Hikayesi ile tanınmıştır.

Sade bir dille şiirlerini söylemiştir.

Divan şiirinden etkilenmemiş ve hece ölçüsünü kullanmıştır.

GEVHERÎ

17.yüzyılın sonları, 18.yüzyılın başlarında yaşamıştır.

Medrese eğitimi almış, divan şiirinden etkilenmiş bir kalem şairidir.

Divan şairi olan Fuzuli’den etkilenmiştir.

Hem hece hem de aruzla yazdığı şiirlerinde ağır bir dil kullanmıştır.

Aşk, ayrılık, gurbet, çile gibi konularda şiir yazmıştır.

Musiki ile de ilgilenip besteler yapmıştır.

Koşma ve türkü nazım biçimlerinde başarılı şiirler yazmıştır.

LEVNİ

18.yüzyılda yaşamıştır.

Dönemin ünlü nakkaş sanatçısı olarak minyatürleriyle tanınmıştır.

Lale Devri’nin simge isimlerindendir.

Divan şiirinden etkilenmiştir.

Şiirlerinde aruz ve hece ölçüsünü kullanmıştır.

Atasözlerini şiir biçiminde yazdığı “Atalar Sözü Destanı” ilk olması bakımından önemlidir.

DERTLİ

18.yüzyılın sonları ve 19.yüzyılda Bolu Gerede taraflarında doğmuştur.

Anadolu ve Mısır’ı dolaşmıştır.

Divan ve tekke şiirlerinden etkilenen bir kalem şairidir.

Şiirlerinde hece ve aruz ölçüsünü kullanmıştır.

Şiirinde eleştiri ve taşlamalar öne çıkar.

Bektaşi tarikatına bağlıdır.

“Telli Sazdır Bunun Adı” adlı şiiri oldukça meşhurdur.

DADALOĞLU

19.yüzyılda Çukurova bölgesinde yetişen bir şairdir.

Avşar Türkmenlerinden olan şair, şiirleriyle Türkmen aşiretlerinin bir sözcüsü olmuştur.

Avşar boylarının yerleşik hayata geçirilmesine karşı çıkmış, “Kalktı göç eyledi Avşar illeri” ve “Ferman padişahınsa dağlar bizimdir” sözlerini içeren ünlü şiirini söylemiştir.

Koşma, türkü, varsağı, semai gibi türlerde birçok şiirin sahibidir.

Koçaklama ve varsağı türünün önemli bir şairidir.

Şiirlerinde aşk, tabiat ve savaş konularını işlemiştir.

Divan şiirinden etkilenmemiş, hece ölçüsünü kullanmıştır.

Şiirlerinde Köroğlu ve Karacaoğlan’ın etkisi vardır.

SEYRANÎ

19.yüzyılda Kayseri’de doğan sanatçı İstanbul’a gelir ancak hicivleriyle tepki çekince tekrar memleketine döner.

Medrese eğitimi almış bir kalem şairidir.

Tasavvufi konulara da yönelip hem hece hem de aruz ölçüsünü kullanmıştır.

Gezgin bir şair olarak birçok yeri gezip şiir okumuştur.

Taşlamalarıyla dikkat çeker, gördüğü haksızlıkları ve yolsuzlukları korkmadan şiirlerinde dile getirmiştir.

Şiirlerinde atasözlerine ve deyimlere yer vermiştir.

Hicivleri konusunda Nefi’ye benzetilir.

ERZURUMLU EMRAH

19.yüzyıl şairlerindendir.

Erzurum’da doğmuş ve sonrasında Sivas, Kastamonu, Konya, Niğde gibi illeri dolaşmıştır.

Erzurum’da medrese eğitimi alıp divan şiirini çok iyi bir şekilde öğrenen bir kalem şairidir.

Fuzuli, Baki, Nedim’e nazireler yazmıştır.

Şiirlerinde tasavvufun da izleri bulunur.

Şiirlerini daha çok aruz ölçüsüyle yazsa da heceyle yazdıklarında başarıyı yakalamıştır.

Daha çok koşma ve semai nazım biçimleriyle ünlenmiştir.

Aşk, gurbet, ayrılık, yaşanan dönemden şikayet gibi konuları işlemiştir.

Şiirlerini topladığı bir divanı vardır.

RUHSATİ

19.yüzyıl şairidir.

Saz çalmamasına rağmen şiir söylemiş ve aşıklarla atışmıştır.

Divan şiiri etkisinde kalıp aruzla da şiir söylemiştir.

Sanat gücünü gösterdiği şiirler heceyle söyledikleridir.

Aşk, tabiat, ölüm, gurbet, yaşamdan şikayet ve tasavvufi konularda şiir söylemiştir.

BAYBURTLU ZİHNÎ

19.yüzyıl şairidir.

Trabzon ve Erzurum’da medrese eğitimi almıştır.

Divan şiirinde etkilenmiş hecenin yanında aruz ölçüsüyle de şiir yazmıştır.

Aruzla yazdığı şiirlerde ağır bir dil kullanmıştır.

Hem halk hem divan edebiyatı geleneğindeki şiirleriyle tanınmıştır.

Yergi ve hiciv şiirleriyle dikkat çeker.

Divanı ve hayat hikayesini anlattığı Sergüzeştname eserleri meşhurdur.

Bayburt’un Ruslar tarafından işgali sonrasında yazdığı “Vardım ki yurdundan ayağ göçürmüş” şiiri bestelenmiştir.

SÜMMANÎ

19.yüzyıl şairidir.

Erzurum’da doğmuş ve orada çobanlık yapmıştır.

Badeli aşıklardan olan Sümmani, rüyasında gördüğü Gülperi’yi bulmak için İran, Kafkasya, Hindistan bölgelerini dolaşmıştır.

Dönemin aşıklarıyla atışarak ün salmıştır.

Divan şiirinden ve tasavvuftan etkilenmiştir.

Aruz ve hece ölçüsüyle şiirler yazmıştır.

Halk edebiyatı geleneğinde yazdığı şiirleri büyük oranda koşma nazım biçimindedir.

Şiirlerinde daha çok aşk, sevgi, tasavvuf ve nasihat konularını işlemiştir.

Ervah-ı Ezel’den şiiri bugün oldukça meşhur bir türküdür.

KAĞIZMANLI HIFZİ

20.yüzyıl şairidir.

25 yıllık hayatına unutulmaz eserler sığdırmıştır.

Medrese eğitimi almıştır.

Rus ve Ermeni işgalleri sırasında Kars’ta hayatını kaybetmiştir.

“Sefil baykuş ne gezersin bu yerde” şiiri meşhurdur.

ÂŞIK VEYSEL

20.yüzyıl (Cumhuriyet Dönemi) şairidir.

Sivas Şarkışla’da doğup büyümüştür.

7 yaşında geçirdiği çiçek hastalığı nedeniyle gözlerini kaybetmiştir.

Ahmet Kutsi Tecer tarafından keşfedilmiş ve ünü tüm ülkeye yayılmıştır.

Keşfedilmesiyle birlikte kendisine verilen destekle yurdu dolaşıp sanatını icra etmiş, saz eğitimi vermiştir.

Dili ustalıkla kullanmış, onun şiirlerinde arı bir dil vardır.

Onun şiirlerinde aşk, doğa, toplumsal olaylar, tenkit ve yurt sevgisini görebiliriz.

Bazı kaynaklarda halk şiirinin son büyük ustası olarak anılmaktadır.

Şiirleri “Dostlar Beni Hatırlasın” adlı kitapta toplanmıştır.

ÂŞIK MAHZUNİ ŞERİF

20.yüzyıl şairidir.

Kahramanmaraş’ın Berçenek köyünde doğmuştur.

Asker olarak eğitim almış ancak ordudan atılmıştır.

Şiirlerinde toplumsal ve siyasal eleştiriler yapmıştır.

Şiirlerinde yalın bir Türkçe kullanmıştır.

Eserleri bugün birçok sanatçı tarafından seslendirilmektedir.

“Dom Dom Kurşunu, Yuh Yuh, Mevlam Gül Diyerek, Merdo, Han Sarhoş Hancı Sarhoş, Çeşmi Siyahım, Yalan Dünya, Ağlasam mı? ” şeklinde oldukça meşhur eserleri vardır.

ÂŞIK FEYMANİ

20.yüzyıl şairidir.

Öncesinde “Çoban Osman” adını kullansa da gördüğü bir rüyadan sonra “Feymani” mahlasını almıştır.

Karacaoğlan’ın etkisinde kalmıştır.

Aşktan tasavvufa kadar birçok konuda şiir yazmıştır.

Şiir yazma, atışma yapma, türkü söyleme gibi konularda ön plana çıkmıştır.

MURAT ÇOBANOĞLU

20.yüzyıl Karslı aşıklardandır.

Şiir söylemeye ve saz çalmaya rüyasında bade içtikten sonra başlamıştır.

Atışma alanında başarı gösterdi, bu alanda ödüller aldı.

Türkülü hikaye anlatmasıyla ün yapmıştır.

Uzun yıllar radyoda program yapmıştır.

“Kiziroğlu Mustafa Bey” şiiri şarkı olarak ün yapmıştır.

Milli duygularının yoğunluğu şiirlerinde hissedilir.

ŞEREF TAŞLIOVA

20.yüzyıl Karslı (Sonradan Çıldır Ardahan) aşıklardandır.

Çeşitli radyo ve televizyon programları yaptı.

Yılın sanatçısı olmak üzere birçok ödül almıştır.

Çeşitli dergilerde ve ansiklopedilerde yazdı.

Şiirleri Kültür Bakanlığı tarafından “Gönül Bahçesi” adıyla yayımlanmıştır.

UNESCO tarafından “yaşayan insan hazinesi” seçilmiştir.

B) Dini Tasavvufi Halk Edebiyatı Şairleri (Tekke Şairleri)

12. Yüzyıl: Hoca Ahmet Yesevî

13. Yüzyıl: Yunus Emre, Hacı Bektâş-ı Veli

14. Yüzyıl: Abdal Musâ

15. Yüzyıl: Kaygusuz Abdal, Hacı Bayram-ı Veli, Eşrefoğlu Rumî

16. Yüzyıl: Pir Sultan Abdal, Aziz Mahmut Hüdâî

17. Yüzyıl:  Niyazi-i Mısrî

18. Yüzyıl: Erzurumlu İbrahim Hakkı

AHMET YESEVİ

12.yüzyıl Türkistan şairidir.

Yesevi tarikatının kurucusudur.

Tasavvuf edebiyatının kurucusu ve ilk mutasavvıftır.

Sanatsal düşünceden çok düşüncelerini ve tarikat ilkelerini şiirlerinde anlatmıştır.

Şiirlerine hikmet adı verilmiş, şiirlerinin toplandığı kitap da Divan-ı Hikmet‘tir.

Karahanlı Türkçesiyle yazdığı şiirlerinde tarikat ilkelerini, dervişlik, cennet-cehennem, Hz.Muhammet’in hayatı ve mucizeleri gibi konuları işlemiştir.

YUNUS EMRE

13.yüzyıl şairidir.

Yaşamı ve ölümü hakkında çok fazla bilgi yoktur.

Şiirleriyle Anadolu’da yüzyıllardır gönüllerde olan bir şairdir.

İyi bir öğrenim görmüş, İslami bilgileri ve tasavvufu çok iyi şekilde öğrenmiştir.

Hem tasavvufu hem dini yaymak için Anadolu’da dolaşmış; tüm insanları hiçbir ayrım yapmadan kucaklamış, barış, sevgi ve hoşgörünün büyük bir temsilcisi olmuştur.

Türkçeyi büyük bir ustalık ve yalınlıkta kullanmıştır.

Kendisinden sonra birçok şairi etkilemiştir.

Şiirlerinde çok derin bir ilahi aşk vardır.

İlahi nazım türünün en büyük şairidir.

Şiirlerinde genellikle hece ölçüsünü ve dörtlük nazım birimini kullanmıştır.

Risaletü’n Nushiyye (573 beyit) adlı mesnevisinde aruz ölçüsünü ve beyit nazım birimini kullanmıştır.

1991 yılı, UNESCO tarafından “Yunus Emre Sevgi Yılı” ilan edilmiştir.

HACI BEKTAŞ VELÎ

13.yüzyıl şairi ve Bektaşi tarikatının kurucusudur.

Mutasavvıflardan iyi bir tasavvuf eğitimi almıştır.

Ahmet Yesevi’nin öğrencilerinden olan Hacı Bektaş Veli, İslam inancını Anadolu’ya yaymak amacıyla Nevşehir’e gelmiştir.

Nefes nazım türünde sade bir Türkçeyle söylediği şiirlerle tanınmıştır.

Temelini oluşturduğu Bektaşi tarikatı, Osmanlı’da Yeniçeri Ocağı üzerinde etkili olmuştur.

Tasavvuf konulu şiirlerinde insan sevgisi ve hoşgörü üzerinde durmuştur.

En bilindik eseri olan Makalat’ı Arapça ve nesir olarak yazmıştır. Alevi-Bektaşi inancındaki dört kapı ve kırk makam Makalat’ın ana konusudur.

HACI BAYRAM VELİ

Ankara’da doğan Hacı Bayram Veli, 14.yüzyıl şairi ve Bayramilik tarikatının kurucusudur.

Bayramilik, aynı zamanda Anadolu’da kurulan ilk tarikattır.

Yunus Emre’nin etkisinde kalarak yazdığı şiirlerde Bayrami mahlasını kullanmıştır.

Hem aruz hem de heceyle şiir yazmıştır.

Günümüze kadar gelen birkaç şiiri vardır.

EŞREFOĞLU RUMÎ

15.yüzyıl şairidir ve hayatı hakkında çok fazla bilgi yoktur.

Hacı Bayram Veli’nin müridi ve damadıdır.

Şiirlerinde hem aruz hem de hece ölçüsünü kullanmıştır.

Şiirlerinde daha çok Yunus Emre’nin etkisinde kalmıştır.

Tasavvuf konulu şiirlerinde yalın bir dil kullanmıştır.

İlahi aşkı anlattığı şiirleri bestelenmiştir.

Yazdığı mensur eser “Müzekki’n-Nüfus” tasavvuf klasikleri arasındadır.

KAYGUSUZ ABDAL

14.yüzyıl sonları ve 15.yüzyıl başlarında yaşayan Kaygusuz Abdal, Bektaşi şairidir.

Alanya Beyi’nin oğludur ancak hayatını Bektaşi dervişliğine adamıştır.

Bektaşilik geleneğinin simge isimlerinden birisidir.

Kaygusuz mahlasını Abdal Musa’dan almıştır.

Mısıra gitmiş, orada tekke açarak Bektaşiliği yaymaya çalışmıştır.

Şathiye türündeki şiirleriyle tanınmış, bu şiirlerinde ham sofularla alay etmiştir.

Şiirlerinde nükteli ve iğneleyici bir üslup vardır.

Yunus Emre’nin etkisinde kalmıştır.

Hem hece hem de aruz ölçüsüyle şiirler yazmıştır.

Halk diliyle yazdığı nefesleri de oldukça meşhurdur.

Şiirlerinde tasavvufu ve Bektaşiliği işlemiştir.

Eserlerinden bazıları: Divan, Gülistan, Dolapname, Budalaname, Vücudname

KUL HİMMET

16.yüzyıl Bektaşi şairidir.

Tokat Almus’ta yaşamıştır.

Pir Sultan Abdal’ın etkisinde kalan güçlü bir şairdir.

Tasavvuf ve edebiyat üzerine iyi bir eğitim almıştır.

Sevgi, barış, dostluk temelli nefesler söylemiştir.

Destan ve nefes türünde şiirler yazmıştır.

PİR SULTAN ABDAL

16.yüzyıl şairidir.

Asıl adı Haydar olan şair, Sivas’ın Banaz köyündendir.

Alevi-Bektaşi şiir geleneğinin en ünlü şairidir.

Şiirlerine coşkun bir lirizm hakimdir.

Şiirlerini saz eşliğinde söylemiş, tasavvufun dışında dünyevi aşk, doğa, halkın yaşayışı gibi din dışı konuları da işlemiştir.

Divan şiirinden etkilenmemiş, tüm şiirlerini hece ölçüsüyle ve dörtlüklerle yazmıştır.

Koşma ve semai nazım biçimlerinde nefes türünün en başarılı örneklerini vermiştir.

Şiirlerinde arı bir Türkçe kullanmıştır.

AZİZ HAMHMUT HÜDAYİ

17.yüzyıl şairidir ve Celvetiye tarikatının kurucusudur.

Medrese eğitimi almış ve müderris olarak görev yapmıştır.

Vahdet-i vücut anlayışıyla hem hece hem de aruz ölçüsüyle şiirler yazmıştır.

İlahilerinin bir kısmı kendisi ve başkaları tarafından bestelenmiştir.

İslam inancı, tasavvuf ve dini ilimler üzerine birçok eser vermiştir.

Şiirlerini Divan-ı İlahiyat adlı eserinde toplamıştır.

NİYAZÎ-İ MISRÎ

17.yüzyıl şairidir.

Malatya’da doğmuş ancak eğitim için Mısır’da kalınca “Mısrî” mahlasını almıştır.

İyi bir eğitim alıp tasavvuf konusunda kendisini geliştirmiştir.

Şiirlerinde hece ve aruz ölçüsünü kullanmıştır.

Tasavvufi konularda didaktik şiirler yazmıştır.

Türkçe ve Arapça manzum ve mensur otuzdan fazla eseri bulunmaktadır.

ERZURUMLU İBRAHİM HAKKI

18.yüzyıl şairidir.

Din bilimleri, matematik, astronomi, fizik, psikoloji, sosyoloji, edebiyat alanında bilgin bir mutasavvıftır.

Hece ve aruz ölçüsünü kullanmıştır.

Türkçeye önem vermiş, sade bir dille şiirlerini yazmıştır.

Divan ve Marifetname adlı eserleri vardır.

Halk Edebiyatı Şairleri Kodlamalar ve Taktikler

Taktik: Aşık Tarzı Halk Edebiyatında sadece hece ölçüsüyle şiir yazan sanatçılar: 3K DE

• Köroğlu
• Karacaoğlan
• Kayıkçı Kul Mustafa
• Dadaloğlu
• Ercişli Emrah

Taktik 2: Sonu “oğul” ile biten sanatçılarda divan etkisi yoktur. (Köroğlu, Karacaoğlan, Dadaloğlu)

Taktik 3: Dini Tasavvufi Halk Edebiyatında sadece hece ölçüsüyle şiir yazanlar: PAK Hacı

• Pir Sultan Abdal
• Kazak Abdal
• Hacı Bayram Veli

Taktik 4: İsimleri “İ” harfiyle biten şairler aruz ölçüsünü kullanmıştır:

• Dertli
• Levni
• Gevherî
• Bayburtlu Zihnî
• Seyranî
• Ruhsati
• Sümmanî

Halk Edebiyatı Şairleri PDF + Video

Aşağıdaki bağlantılardan Deniz Hoca tarafından hazırlanmış olan “AYT Edebiyat Notları PDF” dosyası ile slaytını indirebilir, öğrencileriniz ve arkadaşlarınızla paylaşabilirsiniz.

Aşağıdaki bağlantılardan Deniz Hoca tarafından hazırlanmış olan “Halk Edebiyatı Sanatçıları PDF” dosyası ile slaytını indirebilir, öğrencileriniz ve arkadaşlarınızla paylaşabilirsiniz.

İLGİNİZİ ÇEKEBİLECEK YAZILAR
⇒ PDF / Slayt
⇒ 10.Sınıf Ders Konuları
⇒ Halk Edebiyatı
⇒ TYT Türkçe 
⇒ AYT Edebiyat Notları PDF