5.KITA:
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın;
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Doğacaktır sana va’dettiği günler Hakk’ın…
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
Bu kıtada şair, Mehmetçiğe, Türk askerine hitap etmektedir. Bu kıtada düşman ağır bir şekilde itham ediliyor, düşman “alçak” olarak nitelendiriliyor. Çünkü düşman vatanımıza haksız bir şekilde saldırmaktadır. Bu zulümdür. İslamiyet’e göre hiçbir zulüm ebedi değildir. Kimse kimseye ebediyen zulüm yapamaz. İşgal de bir zulüm olarak adlandırılıyor. Kurtulacağımız günler Allah’ın vadettiği günler olarak telakki edilmektedir. Dinler tarihinde bizlere anlatılan bütün zalimler sonunda helak olmuşlardır.
Doğuş insanlarda daime bir mutluluk uyandırır. Bu yüzden şair “gelecektir” kelimesini “doğacaktır” kelimesini kullanmıştır. Burada “gün” kelimesinin geçiyor olması da “doğmak” fiilinin kullanılmasını uygun hale getirmiştir. Şair Allah’a inandığı gibi Türk milletinin de kurtulacağına yürekten inanıyor. Şiirin başından sonuna kadar olduğu gibi bu kıtada da şair Mehmetçiğe, Türk milletine ümit ve azim veriyor. Mehmetçiğe, Türk milletine bağımsızlık için, vatan için gövdesini siper etmesini söylüyor.