Tanzimat 2. Dönem Özellikleri (2.Dönem Tanzimat’ın Özellikleri)

Yaklaşık 20 yıl hazırlık döneminden sonra 1860 yılında Tercüman-ı Ahval gazetesinin çıkarılmasıyla başlayan Tanzimat Dönemi Edebiyatı, 1877 yılına kadar oluşumdaki özellikleriyle devam eder. Ancak 1878 yılında meşrutiyetin iptal edilmesinden sonraki siyasal ortamın etkisiyle farklı özellikler göstermeye başlar. Bu nedenle bu dönem edebiyatını kendi içinde belirgin özellikler taşıyan iki farklı başlıkta incelememiz gerekmektedir.

2. Dönem Tanzimat Edebiyatı‘nın özellikleri şu şekildedir:

Tanzimat 2. Dönem Edebiyatının Özellikleri

• Bu dönem edebiyatı 1.meşrutiyetin iptal edildiği tarih olan 1878 ile 1895 yılları arasını kapsar.
• İlk dönemde yer alan sanat toplum içindir anlayışı yerine “sanat için sanat” anlayışı benimsenir.
• Edebi eserlerde sosyal konuların yerine bu dönemde sanatçılar bireysel konulara ağırlık vermişlerdir.
• Dilde sadeleşme çabaları terkedilmiş, onun yerine süslü ve ağır bir dil kullanılmıştır.
• Bu dönem sanatçıları arasında eski-yeni edebiyat üzerine sert tartışmalar yaşanmıştır.
• Realizm ve natüralizm akımlarının etkisi vardır.
• İlk dönemde sanatçıların önem verdiği gazete ve dergilerin bu dönemde önemi azalmıştır.
• Bu dönemde tiyatro eserleri oynanmaktan çok okunmak için yazılmıştır.
• Şiirde aşk, ölüm, felsefi düşünceler ve karamsarlıklar tema olarak karşımıza çıkar.
• Aruz ölçüsü ilk döneme göre daha çok tercih edilmiştir.
• Realizm akımının etkisiyle bu dönemde güçlü bir gözlem ve betimleme yapılmıştır.
• İkinci dönem sanatçıları Recaizade Mahmut Ekrem, Muallim Naci, Abdülhak Hamit Tarhan, Samipaşazade Sezai, Nabizade Nazım’dır.

⇒ Tanzimat Edebiyatı I Tanzimat Edebiyatının Özellikleri I 1.Dönem Özellikleri  ⇐